Kawiarenka

Wytrzeszczyła oczy i rozdziwiła lekko usta.
- Serio?! Super.
Wyszczerzyła się, kiedy po chili otrząsnęła się z lekkiego szoku.
- Kurde, a przyjechałam tutaj z nastawieniem ' Pewnie będzie do bani, ja chce do holandi', a tu prosze.. To co mi się nagle zwaliło zaczyna się naprawiać.
Powiedziała po chwili i popatrzyła na płyn w ubku.

Uśmiechnęła się do chłopaka.
- Odwiedze Cię kiedyś, napewno. Narazie.
Powiedziała i dopiła czekolade. Również wstała, zostawiła peiniądze na stoliku i odeszła.

Julie szła parkiem. Cisza i spokój i cisza... Tego jej było potrzeba. No i jeszcze może rozmowy, ale niekoniecznie. Dziewczyna przystanęła na chwile i rozpuściła włosy. Przymknęła lekko oczy czując na twarzy przyjemny wiatr. Lubiła ciepło i słońce i plaże, ale ten zimny klimat też jej nie przeszkadzał. Zerknęła w stronę rozkładanej kawiarni. Nie było tam nikogo. Chowając gumkę z włosów do kieszeni podeszła i usiadła przy jednym ze stolików.

Przechadzał się po parku, zastanawiając się nad kilkoma rzeczami. W końcu trafił do miejsca, w którym właściwie go jeszcze nie było. Nigdy w życiu nie widział jeszcze rozkładanej kawiarenki. Zauważył Julie przy jednym ze stolików. Dosiadł się do niej.
- Hej - powiedział

- O, czesć.. - powiedziała i uśmiechneła się kiedy otrząsnęła sie z zamyslenia. - Czemu ja ciągle na was trafiam? - zapytała retorycznie i zaśmiała się cicho. Stwierdziła, że jest jej zimno więc podeszła do baru i zamówiła herbatę. Po chwilce wróciła i usiadła naprzeciwko Ethan'a.

Spacerując po okolicy natknęła się na kawiarnię.Z ciekawości weszła do środka.I stało się...Emma nie lubiła tego momentu gdy na nowo przybyłą osobę kierowały się wszystkie oczy bacznie obserwując jej każdy krok;tak więc stała nieco niepewnie rozglądając sie po pomieszczeniu.

Wzruszył ramionami
- A dlaczego my ciągle na ciebie trafiamy? - zapytał i uśmiechnął się. Kątem oka zauważył jakąś nowo przybyłą dziewczynę.

- Nie mam pojęcia.. - zaśmiała się cicho trzymając dłonie na kubku z napojem. Dyskretnie zerknęła na dziewczynę, która właśnie przyszła. Uśmiechnęła się - Cześć Emma - powiedziała do niej.

Obróciła się w stronę z której dobiegało jej imię.
-o cześć-podeszła i uśmiechnęła się lekko,po chwili wzrok skierowała na nieznajomego;ulżyło jej że spotkała kogoś znajomego bo dalej by tam stała bez ruchu jak kłoda

Uśmiechnął się do dziewczyny
- Hej. Jestem Ethan - przedstawił się

- Jak tam, zaklimatyzowałaś się już tu trochę? - zapytała wskazując miejsce, żeby usiadła.

-Emma-ukłoniła się lekko chłopakowi po czym usiadła
-a no-zaczęła niepewnie i przerwała na chwilkę
-niezbyt-dodała krótko rozpinając guziki czarnego płaszcza

- Też jesteś nowa? - zapytał
- W życiu bym nie pomyślał, że do takiego miasteczka może przeprowadzić się aż tylko nowych osób

- Ja już nie zliczę ilu z was poznałam w tym tygodniu.. - zaśmiała sie Julie, a mówiąc was miała na myśli osoby, które z różnych przyczyn sprowadziły się do Wheaton.

-no tak nowa jestem-przytaknęła
-może to dziwnie zabrzmi ale z dużego miasta przeniosłam się tutaj,a raczej trafiłam tutaj-gdy wymawiała "duże miasto" można było wywnioskować,że nie za miło je wspomina.

Pokiwał głową
- Zastanawiam się tylko dlatego wszyscy wybierają to miasteczko - powiedział. Przenoszenie się wampirów w to miejsce miało jakieś uzasadnienie, ale po co ludzie przenosili się do tak pochmurnego miasta?

Przytruchtała potykając się o własne nogi.
-Hej. -rzuciła zdyszana i usiadła na jednym z krzeseł.

- Nie mam pojęcia, coś w nim musi być.. - stwierdziła i spojrzała na Isabel - Hej, a coś ty taka zdyszana? - W sumie Ethan miał racje, po co ludzie się przenosili tutaj, a nie do jakiegoś innego, słonecznego miasta.

-Biegłam. -stwierdziła nad wyraz inteligentnie i założyła ręce. Wzięła kilka głębokich oddechów, a jej tętno powoli wracało do normy.

-cześć-powiedziała do dziewczyny i zamilkła
Jakoś tak dziwnie się czuła wiedząc,że nie jest jedyna nową,ponieważ niezbyt umiała uzasadnić dlaczego przeniosła się akurat tutaj

- Hej - powiedział do nieznajomej dziewczyny
- Ethan - przedstawił się

- Isabel. -wydusiła z siebie i bezradnie machnęła ręką. Nigdy nie była wytrawnym biegaczem, a swojego samochodu nie chciała ujawniać. Co za życie...

Czyżby była jedyną osobą, która z na tu wszystkich? No może.. Jul lekko się zamyśliła i napiła się juz letniej herbaty.

Rozwiązała szalik po czym zaczęła zerkać na każdą z osób po kolei .Nie wiedziała czy się odezwać czy co praktycznie nikogo nie znała poza Julie,którą miała okazje poznać wczoraj.