Pokój Ellen

- Lubie czerwony, bo kojarzy mi się z miłością, ale niebieski też mi się podoba. - uśmiechnął się życzliwie. - A ty lubisz jeszcze jakieś kolory?

- Hmm...- zamyśliła się. - brąz, czerń i niektóre odcienie czerwieni... - Powiedziała, po czym pyknęła go palcem w ramię zaczepnie.

Zaczęła się śmiać. Prze przypadek, a raczej z braku równowagi spadła z łóżka. Położyła się udając, że straciła przytomność.

Nie mogąc wytrzymać w bezruchu wybuchła głośnym śmiechem.
- Nie, panienka się źle czuje...- Wycedziła przez śmiech i nadal leżąc zakryła dłońmi oczy.

Parsknęła cicho. Próbując zaprzestać ataku ze strony Edmunda złapała go za ręce uniemożliwiając podanie leku znieczulającego.

- Już się dobudził całkowicie. - Znów zaczęła się śmiać. Mimo tego, iż próbowała przestać nie mogła.

- Uwielbiam jak się śmiejesz. - powiedział Edmund swym delikatnym głosem. Przestał juz łaskotać Ellen. - Boje się, ze Cię zamęczę. - parsknął śmiechem.

- Ja też uwielbiam, kiedy się śmiejesz... ale już i tak mnie zamęczyłeś.- Wyszeptała wstając, po czym usiadła ponownie na łóżko opierając się plecami o ścianę.

Przez chwilę zastygła w bezruchu nie mogąc nic powiedzieć. W uszach ostało jej się zdanie przed chwila wypowiedziane przez chłopaka obok niej. Ta jednak nie mogąc w to uwierzyć obróciła się do niego przodem patrząc głęboko w oczy.
- Czy ty właśnie wyznałeś mi miłość...?- Zapytała prawie, że literując każde słowo.

Chciała go odepchnąć, bynajmniej zatrzymać dalszy rozwój sytuacji, jednak nie potrafiła. Wtuliła się w niego opierając głowę na jego ramieniu. Poczuła się dziwnie przez chwilę, jednak to uczucie zniknęło...
- Ja ciebie też...- Wyszeptała... a może to była tylko myśl? Myśl, którą starała się zachować tylko dla siebie.

Poczuła jego chłodną dłoń. Sama często miała zimne ręce, więc po prostu nie przejęła się tym. Zbliżyła swoją twarz do niego spoglądając mu głęboko w oczy. Głębia jego ciemnych oczu przyciągała jeszcze bardziej.

W momencie, kiedy pierwszy raz poczuła dotyk jego ust cofnęła się odrobinę w tył, jednak nie wytrzymując długo zbliżyła ponownie rozchylając wargi delikatnie. Po chwili pocałowała go subtelnie przykładając dłoń do jego zimnego polika.

Uśmiechnęła się twierdząco. Spojrzała za nim siedząc dłuższą chwilę w bezruchu. Dopiero po kilku minutach ocknęła się chyląc głowę.
- To się stało naprawdę...?- Zapytała sama siebie w myślach, odgarniając włosy do tyłu, a po chwili podpierając się dłońmi z tyłu. W jej głowie kłębiło się teraz wiele myśli, których nie potrafiła opanować. Mruknęła coś pod nosem cicho, po czym podniosła się z łóżka, wyciągnęła z szafy szybko kurtkę i wyszła.

Otworzyła drzwi do pokoju szybkim ruchem i weszła do niego. Teraz puściła dłoń Edmunda i skierowała się na łóżko. Poczuła dziwny niepokój. Może dlatego, iż bała się jego odpowiedzi? Przygryzła wargę mimowolnie i skinęła chłopakowi, by usiadł.

Pochyliła głowę do dołu.
- Twoja cera zawsze jest blada, ciało takie chłodne... oczy ciągle zmieniają kolor... - zaczęła nie patrząc mu w oczy. Tak, bała się. Może dlatego, iż wiedziała jaka będzie puenta? Westchnęła cicho czekając na reakcję.