Pokój Ellen

Nic nie odpowiedziała. Westchnęła jedynie cicho, prawie nie słyszalnie i spojrzała na Edmunda.

-Na pewno nie przeszkadzam?-Emma nie chciała być zbędnym balastem...do czego się zresztą przyzwyczaiła.Ale lepiej się upewnić.

- Nie, oczywiście, że nie...- uśmiechnęła się, potwierdzając swoje słowa.

-mhm to ok-ucieszyło ją to,że jednak nie jest tu intruzem..
no i tak sobie myślę co dalej..-znowu zaczęła tak jakby mówić do siebie O_o

- Nie mam pojęcia...- mruknęła, po czym wstała, podeszła do chłopaka i delikatnym ruchem dłoni odgarnęła włosy z jego twarzy.
- Wygląda tak niewinnie...- wyszeptała patrząc na niego. Po chwili odwróciła się do Emmy i uśmiechnęła lekko.

-Ja też niewinna?-zapytała Ellen,jednak nie czekając na odpowiedź dodała
-A jednak jestem potworem-powiedziała bez emocji zerkając To an Ellen to na Edmunda.

- Nie jesteś- zaprzeczyła wstając. Stanęła naprzeciw niej z uśmiechem.
- Gdybyś była... miałaś tyle okazji by mnie zabić, a jednak tego nie zrobiłaś. - jej dedukcja nie była do końca pewna, ale trwała przy tej wierze.

-Jaką masz pewność,że tego nie zrobię?-zapytała,mimo że nie ma takiego zamiaru..nawet by jej to do głowy nie przyszło..Czyżby Emma przechodziła trudny okres w swojej egzystencji?

W tej chwili nie odwróciła się. Zastygła na moment w bezruchu.
- Przyjaźń...- odpowiedziała po dłuższej chwili, chyląc głowę.

-Masz racje,lecz nie do końca-wyznała
-nawet jakbym Cię nie znała nie przyszłoby mi to do głowy...-ciągnęła dalej w bezruchu,aż dziw że ktoś o tak wątłej budowie mówi o takich rzeczach
-nigdy czegoś takiego nie zrobiłam..i mam nadzieję że nie zrobię.

- To czym się żywisz?- zapytała niepewnym głosem.

-Mam zapas ludzkiej krwi...w specjalnych workach,oraz krew zwierzęca-Em mówiła niepewnie,ponieważ nie wiedziała jak zareaguje na to Ellen...dla niej to mogło być niedorzeczne i trudne do wyobrażenia.

Przyjęła to nadzwyczaj dobrze. Uśmiechnęła się lekko, a jej twarz przybrała bladych odcieni. Po chwili bezwładnie jej ciało opadło na ziemię.

Wzięła Ellen na ręce,jak dobrze w takich sytuacjach być wampirem... i położyła ją do łóżka stawiając obok szlakę z woda po czym usiadła w fotelu(o ile tu jakiś jest)xd

Leżąc bez jakiegokolwiek ruchu jej twarz była blada, a oczy przymknięte.

Emma nadal w milczeniu siedziała w fotelu przyglądając się Ellen,albo zerkając kątem oka w okno

Po dłuższym czasie otworzyła powoli oczy. Widząc Emmę tuż przed sobą zamknęła je ponownie.
- Przepraszam...- wydukała, ocierając czoło wierzchem dłoni.

Wpatrując się w Ellen doczekała się jej przebudzenia
-Nic nie szkodzi-mówiła półszeptem

Podniosła się do pozycji siedzącej, po czym popatrzyła na nią ponownie.
- Wybacz, muszę się przystawić...- mruknęła pod nosem, jednak słyszalnie dla Emmy.

-Naprawdę nic nie szkodzi-posłała jej uśmiech mimo,że nie było jej do śmiechu ani nie było jej wesoło.Podeszła do okna wpatrując się w krajobraz przedstawiony za nim.

Zaciągnęła włosy do tyłu, upinając w koński ogon. Spojrzała na dziewczynę, która zdawała jej się smutna.
- Czy coś się stało...?- zapytała nieco drżącym głosem.

Nie odrywając wzroku od świata za oknem mrukła bez emocji
-właśnie nic się nie stało....-przyłożyła dłoń do zimnej szyby,lecz jej dłoń i tak była zimniejsza

Spojrzała na nią z dezoprobatą, jednak to próbując ukryć.
- Czyżby chodziło o `niego`? - zapytała mocno naciskając ton na słowo `niego`.- Jeżeli tak... to proszę cię, nie zadręczaj się tym...- dodała po chwili z troską w głosie.

-Tylko jak się tu nie zadręczać...-mrukła w miarę wyraźnie siadając na parapecie.Czyżby Emma była aż tak głupia..

- Mmm...- Skwasiła się, łapiąc dłonią za kar i pocierając nią lekko. Przeniosła włosy do tyłu, po czym usiadła na parapecie tuż przed Emmą.
- Cóż... Chłopcy tacy są...- mruknęła, dotykając je chłodną dłoń w geście pocieszenia.