Pokój Emmy

Wyszła trzaskając drzwiami

Weszła bez większego pośpiechu do pokoju wraz z Ellen.
-rozgość się i połóż,zapewne jesteś zmęczona..-po tym słowach Emma usiadła w fotelu.Wczorajsze zdarzenia utkwią zarówno Emmie jak i Ellen w pamięci na bardzo długo albo i na zawsze.W sumie nie ma się co dziwić.

Weszła do pokoju, rozglądając się nietrzeźwo, po czym ułożyła na miękkim łóżku. Zmrużyła oczy, westchnąwszy cicho pod nosem. Zmęczona nie marzyła o niczym innym, jak cieple i wygodzie w danym dniu.

Siedząc w fotelu zamyśliła się,błądziła myślami gdzieś daleko.Uznawszy,że Ellen jest wyczerpana wolała się nie odzywać,zresztą co tu teraz jest do gadania...

Wampir pojawił się nie wiadomo skąd w kącie pokoju. Spojrzał po dziewczynach, wsadził ręce do kieszeni. Utkwił wzrok w Emmie, wybaczy mu taką długą nieobecność?.

Ona także się nie odzywała. Nie chciała... A może nie miała siły. Z zamkniętymi oczami, bladą cerą, nikłym oddechem wyglądała, jakby po prostu spała, jednak cały czas była trzeźwa. Po dłuższej chwili otworzyła lekko oczy i spoglądnęła na Emmę. Niezbyt świadoma obecności trzeciej osoby leżała nadal.

Dopiero teraz zauważyła że jest gdzieniegdzie umazana krwią Ellen...Spojrzała przerażona na Saw'a.Zadała sobie w myślach pytanie czy już wie o tym co się stało..o wilkołaku i całej reszcie..

Oj tak wiedział, w całym domu było czuć ten okropny smród wilkołaka. Ukazał lekko kły marszcząc nos. Jakiś kundel odważył się wejść do jego domu i zzatakować Ellen, o nie ujdzie Mu to płazem. Zacisnął kły, zerknął za okno, jakby starał się odgadnąć gdzie się znajduje teraz owy pchlarz. Poczuł jak mięśnie mu się napinają, starał się zachowywać spokojnie. Ignorował krew Ellen, miał już dość siły, aby się nie przejmować ludzką krwi. Zerknął tylko na nią bez słowa, nie poruszył się, ani nie odezwał.

Teraz uświadomiła sobie obecność kolejnego wampira w pokoju. Podniosła się gwałtownie do góry, w strachu. Odetchnęła z ulgą widząc, że to Sawyer.
- Witaj...- odparła nieco nużącym tonem. Była wyczerpana.

Gwałtownie wstała,oj tak Emma była teraz kłębkiem nerwów,podeszła szybko do łózka i okryła Ellen kołdrą i usiadła na ziemi wybijając wzrok w chłopaka.Chyba nigdy sobie nie wybaczy,że nie udało jej się obronić Ellen.

Skiną powoli głową, przymknął oczy.
- Nie ruszaj się, bo jeszcze znowu zaczniesz krwawić. - powiedział spokojnym tonem, ale Emma mogła wyczuć w nim drżenie wściekłości.

Otworzyła szerzej oczy.
- Nic mi nie jest. To tylko zadrapania. - Broniła się nie chcąc pozostać bezbronną owieczką, na którą teraz wyglądała.

Emma nie odzywała się nadal,przygryzała tylko nerwowo dolna wargę.Wyciąga spod łóżka apteczkę a z niej bandaże,po czym odkryła nieznacznie Ellen i zaczęła ja staranie bandażować.Tylko tyle może teraz zrobić.Nie dało się ukryć dłonie lekko jej drgały.Jeszcze nie do końca chyba doszła do siebie.

Podszedł do Emmy i wziął od niej apteczkę.
- Usiądź i dojdź do siebie. - powiedział do niej, jak na razie ani razu na nią nie spojrzał. Zajął się Emmą, Poszło mu to szybko a dziewczyna nawet nic nie poczuła.
- Nie martw się Ellen, ten pchlarz zapłaci za to. - powiedział do niej, i odsunął się.

- Mam nadzieję...- szepnęła półtonem, wstając. Podeszła do okna i usiadła na parapecie, wyglądając na zewnątrz. I znowu ona została sama... prócz Emmy, tak naprawdę nikogo nie miała, a ona zaś ma Sawyera... teraz.

Odsunęła się,ale nie usiadła w końcu przed chwilą siedziała i wcale jakoś lepiej jej nie było.Utkwiwszy wzrok w podłodze stała bez ruchu.

- Już ja tego dopilnuje. - wydobył z siebie głośne warknięcie. Stanął obok Emmy, podniósł dłoń i pogładził ją po policzku.
- Nie obwiniaj się. - powiedział czule.

Nie miała odwagi spojrzeć ani na niego ani na Ellen.Dobrze wiedziała,że to ona przyciągał tego kundla.Chcąc ją sprowokować zranił Ellen,a ona nie umiała go powstrzymać...Miała tylko nadzieje,że Ellen jej kiedyś wybaczy.

Otoczył to ramieniem.
- Ona niema CI tego za złe. - mruknął jej cicho do ucha. Sam nie wiedział, czy ten kundel jest naprawdę taki głupi, pchać się do domu, gdzie mieszkają wampiry, widać, że chce wojny. A Sawyer mu ją da.

Wtuliła się do niego mocno,tak bardzo nie chciała znowu zostać sama w obawie że znowu coś się stanie.Za każdym razem gdy spojrzała na Ellen i jej rany,była świadoma jaki to ból,w końcu jeszcze niedawno sama była o wiele gorzej poturbowana.Z chęcią zamieniła by się z Ellen,byleby ona nie cierpiała.

Przytulił ją, szeptał jej kojące słowa do ucha. To na pewno nie była wina Emmy, jest dość młodym wampirem dlatego niema doświadczenia w walce z wilkołakami, nic dziwnego, że jej sie nie udało. Był tylko Ciekawy, czemu owy wilkołak wybrał sobie właśnie ją?. Zmarszczył lekko brwi, usiadł w fotelu a na kolanach usadowił sobie Emmę.

Siedziała bezwładnie na jego kolanach,była teraz taką bezwładna lalką.Nie wiedziała czy może,czy powinna na niego spojrzeć,a może poprostu nie umiała podnieść głowy lekko do góry.

Delikatnie złapał ją za podbródek i podniósł jej głowę, aby na niego spojrzała. Uśmiechnął się do niej delikatnie.

Chciała również się do niego uśmiechnąć,ale coś ją blokowało tam w środku.Zerkała tylko nic więcej.Przedstawiały jej się co jakiś czas obrazy z tamtej nie za wesołej nocy jak to została zmieniona.Wczorajsze zdarzenia rozdrapały tylko stare rany.

Ona ocknąwszy się z niby letargu potrząsnęła głową lekko, po czym oparła ją na ramieniu, spoglądając na Emmę wraz z Sawyerem. Dziewczyna wyglądała na szczęśliwą, z całą pewnością tak było. Ona zaś uśmiechnęła się pod nosem lekko kącikami ust.